Power Ballad, waar ben je?

Föhn uw haar op, hijs uzelf in uw legging of visnetpanty en relax (Frankie says). Het is tijd voor de Power Ballad.

Ik wil namelijk graag even een lans breken voor deze totaal ondergesneeuwde en vrijwel uitgestorven muziekvorm. En dat is zo zonde. Want waarom horen we vrijwel geen nieuwe meer? En waarom blijven de absolute classics zo enorm sterk en nog altijd veel gedraaid?

Het is een prachtig iets. NIETS zingt zo lekker mee als een dergelijk nummer. De Power Ballad voelt ook altijd zo vertrouwd. Luister een Power Ballad en onmiddelijk schieten de visioenen van (veel) geföhnd haar, schoudervullingen, de Rubix Cube, MTV, zweterig borsthaar en luipaard-leggings te binnen.

De gouden periode van de Power Ballad was natuurlijk de 80’s. Maar kort daar rond omheen, eind jaren 70 en begin jaren 90, zaten er ook zeker enkele pareltjes bij.

Maar tegenwoordig? De Power Ballad is zo goed als dood. En dat vind ik iets onbegrijpelijks. Want zeg nou zelf, als je de onderstaande selectie bekijkt; heel veel beter wordt het toch niet?

Daarom wil ik bij deze beginnen met een nieuwe traditie waarvan ik hoop dat hij blijft hangen. Elke Woensdag, van elke week, jaar in jaar uit, is vanaf vandaag “Power Ballad Wednesday”. Deel het! Luister het! Geniet! Maar doe er iets mee.

Ik dank u hartelijk

DSOTD; Valentine’s Day

Elke keer als ik het album “The Next Day” beluister (en dat is vaak, geloof me) is het eigenlijk nog steeds te bizar om te bevatten.
Opeens was daar Bowie in Januari met een nieuwe single. Bam. Uit het niets. Ultieme vreugde was het gevolg. Daarna volgde er in Maart zelfs een compleet nieuw album. En wat voor één. Wow.

Een dergelijke comeback maken is altijd lastig, en eigenlijk best gevaarlijk. Het kan immers alleen maar verkeerd uitpakken, die kans is het grootst.

Gelukkig niet voor Bowie. Het is een waanzinnig goede comeback. Het album is geweldig, de nummers klinken als vanouds en gaan vaak terug naar zijn muzikale roots. Winning dus.

De vierde single is inmiddels uit, en daar hoort natuurlijk een videoclip bij!

Valentine’s day heet het nummer. Door mij al met groot genoegen kapotgedraaid, maar hij is gewoon niet kapot te krijgen. Wat een plaat!

DSOTD; Cindy+Me

Soms komen er onverwacht van die muziekjes voorbij die, niet geheel onprettig, blijven hangen. Ik heb er weer een. Ongemerkt neurie ik dit aanstekelijke melodietje al een dag of twee mee.

Want wat een fijn plaatje! De band heet Caged Animals en het nummer “Cindy+Me”. Geniet ervan en neurie net als ik de rest van de week mee. Gezellig.