Verklaring

Ja. Ja. Ja. Ja. Ja.

Het was één grote leugen.

De tijd is gekomen om door het stof te gaan. De laatste jaren kan ik het slecht handelen en neem ik het mezelf steeds kwalijk. Ik had niet het idee dat ik valsspeelde, dat is het engst. Ik had toen echt niet door hoe groot dit allemaal is. Maar nu, de laatste tijd, zie ik woede en verraad in de ogen van de mensen die mij steunden. Dit zijn mensen die mij geloofden en in mij geloofden. Zij hebben het recht zich bedonderd te voelen. Dat is mijn fout. Dat is verschrikkelijk. Ik zal de rest van mijn leven ‘sorry’ zeggen en proberen vertrouwen terug te winnen.

Tot twee maal toe heb ik niet deelgenomen aan de Avondvierdaagse te Apeldoorn terwijl ik wel voor beide keren een medaille ontvangen heb. Deze zijn door mij in ontvangst genomen en hebben jarenlang zonder gevoel van spijt deel uitgemaakt van mijn onderscheidingen.

In 1993 kon ik niet van start gaan in verband met ziekte. Alleen de mensen die dichtbij mij stonden wisten hier vanaf. Echter na de Avondvierdaagse heb ik wel de bijbehorende medaille uitgereikt gekregen. In die tijd heb ik besloten hier in mee te gaan.
Tijdens de tocht in 1994 ben ik wel van start gegaan maar moest ik vanwege een blessure na de tweede dag afhaken. Tot mijn grote verbazing kreeg ik ook dit keer een medaille. En ja, ook ditmaal ging in mee in het verhaal.

Jarenlang heb ik een spel gespeeld. Ik probeerde een verhaallijn te creëren en als iemand iets zei wat mij niet beviel, als iemand niet loyaal was, dan probeerde ik hem als leugenaar te bestempelen. Zo ben ik mijn hele leven geweest.
Ook wist ik niet hoeveel impact ik had, hoe groot mijn status was.

Mijn verhaal is zo lang perfect geweest, maar het was zo slecht en zo giftig. In die tijd was het onmogelijk om de Avondvierdaagse uit te lopen zonder dit plan. Het was net zo logisch als de sokken in onze schoenen en de Liga Evergreen in onze rugzak. Het spijt me.

Ik ben nooit een fan geweest van de Nederlandse Wandelsport Bond, de NWB, maar er is geen reden voor mij om ze te beschermen, ik kan nu makkelijk zeggen dat ze het geld wel vanwege die reden hadden aangenomen. Maar zo was het niet. Het betrof hier enkel het bedrag van deelname. De volledige tien gulden die tot twee maal toe betaald is, in 1993 en 1994 was onder andere voor de organisatie en het fabriceren van de medailles.

Waarschijnlijk komt deze bekentenis te laat voor veel mensen. Dat is mijn fout. Ik kan nu alleen maar zeggen dat ik daar spijt van heb. Het verhaal is zo slecht en giftig, maar het meeste ervan is waar. Ik weet niet waarom ik hiermee zo lang heb gewacht. Ik was onderdeel van de hele cultuur.

Nogmaals wil ik aan alle mensen die jarenlang in mij geloofden mijn excuses aanbieden. Ook ben ik bereid mijn medailles, beide, in te leveren als dit één van de consequenties van mijn daden is. Mocht de NWB een onderzoek instellen, dan zal ik de eerste zijn die de deur opent.